باريت يا باريتين با ترکيب شيميايي BaSO4 در سيستم اورتورومبيک و رومبيک بي پيراميدال متبلور مي شود و به صورت بلورهاي تيغه اي و بسيار بزرگ و يا در اشکال منشوري، پر مانند، توده هاي کنکرسيوني، رز صحرايي، ريزدانه و توده اي ديده مي شوند. وزن مخصوص آن 4.5 – 4.2 گرم بر سانتي متر مکعب و سختي آن 3.5 – 3 مي باشد. باريت کاني باطله بسياري از کانسارهاي فلزات پايه را تشکيل مي دهد.

باريت خالص از 65.7 % اکسيدباريم(BaO)  و 34.3 % اکسيد سولفورو (SO3) تشکيل شده و به ندرت به صورت خالص در طبيعت يافت مي شود.

باريت داراي خاصيت فسفرسانس و فلوئورسانس بوده و ساختمان بلوري آن بر اثر گرما (شعله فوتک) شکسته شده و به سختي گداخته مي شود. حرارت دادن شديد آن، سبب تظاهر رنگ فلوئورسانس نارنجي درخشان تا متمايل به نارنجي (نشانه وجود هماتيت يا کاني هاي سولفيدي)، قرمز ارغواني (نشانه وجود عنصر استرانسيم) و سبز متمايل به زرد (نشانه وجود عناصر قليايي) مي گردد، بر روي زغال ابتدا پرل Perle مشخصي ايجاد مي نمايد ولي با ادامه حرارت، توده هپاتيتي به صورت گسترده بر روي زغال تشکيل مي شود.

نام باريت از كلمه يوناني باروس به معني سنگين گرفته­شده و براي اولين بار در سال 1771 توسط هاميلتون و به عقيده برخي از مولفين در سال 1774، توسط شيل به كاررفته است. نام هاي محلي ديگر براي اين كاني نظير هوي اسپار، تيف، كوك، باريتس و باريتين به كار رفته است.

باريم در سال 1808 توسط آقای هامفری دیوی در انگلستان استخراج شد. اين ماده معدني به دليل وزن مخصوص زياد از سال هاي 1930 در حفاري هاي اكتشافي مورد استفاده قرارگرفته است. وزن مخصوص بالا و خنثي بودن آن از نظر شيميايي موجب به كارگيري گسترده ی اين كاني به عنوان يك عامل وزني در مايعات يا گل هاي حفاري مي شود. بيشتر مصرف باريت در صنايع حفاري چاه هاي عميق نفت و گاز است، به طوري كه تقريباً 85% تقاضا براي اين ماده معدني را در برمي گيرد كه بالغ بر شش ميليون تن در سال است. گل حفاري در روش دوراني و در مناطقي كه فشار گاز يا مايع در اعماق زياد است، براي محافظت و جلوگيري از فوران چاه يا ريزش ديواره استفاده مي شود.

اين كاني در سال هاي قبل به عنوان باطله ساير مواد معدني محسوب مي شد. با آغاز فعاليت حفاري اكتشاف چاه هاي نفت در ايران، باريت يك ماده معدني اقتصادي به شمار آمد. در ايران تا سال 1338 هجري شمسي، باريت مورد نياز براي شركت هاي نفتي از خارج تامين مي شد ولي از اين تاريخ به بعد، اولين استخراج و بهره برداري از معادن توسط دو كشور عمده باريت ايران و ماگوبار آغاز گرديد و در سال هاي 56-1355به اوج توليد خود يعني 220هزار تن در سال رسيد.

جهت کنترل رفتار ذرات کلوئیدی، جلوگیری از هدر رفتن گل حفاری، کاهش خواص ژله شدن و کاهش گرانروی معمولاً به گل حفاری بعضی از ترکیبات شیمیایی را اضافه می‏کنند. همچنین ممکن است گل حفاری در هنگام برخورد با طبقات مختلف زمین، خاصیت خود را از دست بدهد، به همین دلیل باید گل حفاری کنترل شده و خواص از دست رفته جبران شود. به همین خاطر مواد مختلفی (معدنی و شیمیایی) به آن اضافه می‌کنند، که این  مواد مورداستفاده تابع: روش حفاری،مقاومت سنگ‌ها، میزان شکستگی، عمق، موادگازی وترکیب کانی شناسی سنگ هستند.

باریت: باریت به دلیل سادگی مصرف در حین کار، خنثی بودن از نظر شیمیایی، نرمی ‌و مناسب بودن از نظر قیمت، در گل حفاری مورد استفاده قرار می‌گیرد‌. باریت در آب حل نمی‏شود و به صورت ذرات معلق در گل باقی می‏ماند و خواص گل را تغییر نمی‏دهد. یک ویژگی مهم باریت چگالی بالای (SG =4/2gr/cm ³) آن است به طوری که وقتی در گل حفاری قرار دارد در مقایسه با ذرات دیگر حجم کمتری از گل را اشغال می‏کند در نتیجه هم چگالی گل را بالا می‏برد که بسیار برای غوطه‏ور شدن ذرات سنگ مناسب است و هم حجم بیشتری از گل را در این حالت مایع تشکیل می‏دهد و باعث روان‏تر شدن جریان گل می‏شود

نام باريت از كلمه يوناني باروس به معني سنگين گرفته­شده و براي اولين بار در سال 1771 توسط هاميلتون و به عقيده برخي از مولفين در سال 1774، توسط شيل به كاررفته است. نام هاي محلي ديگر براي اين كاني نظير هوي اسپار، تيف، كوك، باريتس و باريتين به كار رفته است.

باريم در سال 1808 توسط آقای هامفری دیوی در انگلستان استخراج شد. اين ماده معدني به دليل وزن مخصوص زياد از سال هاي 1930 در حفاري هاي اكتشافي مورد استفاده قرارگرفته است. وزن مخصوص بالا و خنثي بودن آن از نظر شيميايي موجب به كارگيري گسترده ی اين كاني به عنوان يك عامل وزني در مايعات يا گل هاي حفاري مي شود. بيشتر مصرف باريت در صنايع حفاري چاه هاي عميق نفت و گاز است، به طوري كه تقريباً 85% تقاضا براي اين ماده معدني را در برمي گيرد كه بالغ بر شش ميليون تن در سال است. گل حفاري در روش دوراني و در مناطقي كه فشار گاز يا مايع در اعماق زياد است، براي محافظت و جلوگيري از فوران چاه يا ريزش ديواره استفاده مي شود.

اين كاني در سال هاي قبل به عنوان باطله ساير مواد معدني محسوب مي شد. با آغاز فعاليت حفاري اكتشاف چاه هاي نفت در ايران، باريت يك ماده معدني اقتصادي به شمار آمد. در ايران تا سال 1338 هجري شمسي، باريت مورد نياز براي شركت¬هاي نفتي از خارج تامين مي شد ولي از اين تاريخ به بعد، اولين استخراج و بهره برداري از معادن توسط دو كشور عمده باريت ايران و ماگوبار آغاز گرديد و در سال هاي 56-1355به اوج توليد خود يعني 220هزار تن در سال رسيد.

باریت سفید درجه يك با وزن مخصوص4.2 به بالا بصورت كلوخه و پودر با مش های متنوع با  قابليت تحويل درب كارخانه يا معدن در بسته بندی کیسه و جامبو با کیفیت صادراتی.

کاربرد: باریت در صنایع رنگ سازی ، پلاستیک ، کاغذ و لاستیک به عنوان ماده پرکننده به مصرف میرسد. همچنین به دلیل وزن مخصوص بالا و خاصیت جذب اشعه رادیواکتیو ، در ساخت بلوکهای سیمانی کاربرد دارد. مخلوط لاستیک ، آنفالت و 10 درصد باریت را در ساختن ایستگاهها و باند فرودگاه بکار میبرند. همچنین در صنایع داروسازی ، مواد منفجره ، آلیاژ ، حفاظت اشعه و … کاربرد دارد.

باریت در حالت معمولی سفید رنگ تا خاکستری روشن است ولی ممکن است به رنگهای متمایل به آبی ، قهوه‌ای یا سیاه نیز دیده شود. باریت یک کانی اوپک (Opeque) تیره بوده و دارای جلای صدفی تا شیشه‌ای می‌باشد. نمونه‌های تیپ یک آن به صورت بلورهای ارترومبیک کشیده دیده می‌شود اما باریت تجارتی به صورت دانه‌دانه ، توده‌های بلورین و یا قلوه‌ای تهیه می‌شود. وزن مخصوص این کانی زیاد می‌باشد و در حدود 4.3 تا 4.6 می‌باشد. این مشخصه باریت کمک زیادی به شناسایی آن می‌کند. سختی باریت دارای دامنه تغییرات قابل ملاحظه‌ای می‌باشد و از 2.5 تا 3.5 متغیر می‌باشد که معمولا نواحی مختلف باریت با سختی متفاوتی را تولید می‌نمایند.

باریت یا همان باریم سولفات ( BaSo4 ) ماده بسیار چگال ( وزن مخصوص بیشتر از.2 4 ) بوده  و از صنعت نفت گرفته تا کاغذ سازی مورد مصرف دارد.  باریت کریستال سفید ضد جوشش دارای وزن مخصوص بالا و سفیدی درجه یک بوده و فاقد واکنش با اسید می باشد و در انواع مش بندی ها به صورت بیگ بگ و کیسه جهت کارخانجات نسوز و صادرات قابل عرضه می باشد.

باریت کریستال سفید بدون جوشش

97.00  %            BaSO4

1.10  %  SiO2

0.33  %  CaO

0.50  %  L.O.I

4.37     S.G

باريت به عنوان منبع BaO در شيشه‌سازي به منظور روان‌سازي، اكسيد كردن و رنگبري شيشه در مراحل پاياني استفاده مي‌شود تا به شيشه وضوح و درخشندگي بيشتري بدهد. باريت با وزن مخصوص بالا در صنعت براي پايين كشيدن خطوط لولة زيردريايي كاربرد دارد. همچنين باريت اشعة گاما را جذب مي‌كند و مي‌تواند به جاي سرب در سپرهاي هسته‌اي بكار رود.

شرکت زمین کاو تأمین کننده باریت مورد نیاز با بهترین کیفیت جهت مصارف صنعتی می­باشد.

5% باریت در صنایع شیشه سازی و سرامیک کاربرد دارد. در شیشه سازی به عنوان همگن كننده ماده مذاب، كاهش حباب و درخشندگی و شفافیت محصول كاربرد دارد. شیشه های حاوی باریم شفاف تر و درخشنده تر از شیشه های سربی یا CaO می باشند. صنایع شیشه سازی از باریت بلورین و خالص در ساخت شیشه‌های نوری ( عینک ) و تلویزیون استفاده می شود و قطعات خرد شده آن در اندازه ماسه درشت به عنوان کمک ذوب تسهیل کننده کار بر روی شیشه و ایجاد کننده شفافیت است. اكسید باریم به دلیل بالابودن خاصیت محافظت از پرتاب اشعه ایکس در ساخت شیشه‌تلویزیون به کار می رود.

باریت مورد استفاده در صنایع داروسازی باید درجه خلوص صد در صد داشته باشد. پودر سولفات باریم به علت حاجب بودن در مقابل اشعه ایکس، برای رادیولوژی مورد استفاده قرار می گیرد و مقدار استفاده از آن به تکنیک مورد نیاز بیمار بستگی دارد.

از سوسپانسیون های سولفات باریم در رادیولوژی مری، معده، اثنی عشر و روده بزرگ استفاده می شود و برای هر یک از اندام های فوق مقداری بین 150 تا 300 میلی لیتر سوسپانسیون های سولفات باریم با تشخیص طبیب یا رادیولوژیست به کار می رود.

مصرف سولفات باریم در بیمارانی که دارای انسداد روده، زخم روده و معده هستند، بخصوص از طریق تنقیه توصیه نمی شود. ممکن است پس از مصرف خوراکی یا تنقیه ای سولفات باریم یبوست، انسداد و آپاندیسیت نیز رخ دهد که گاهی منجر به عمل جراحی می شود. البته تنقیه باریم در بیماری انواژیناسیون حاد ( در هم رفتگی روده ها ) در بچه ها، موجب تخفیف بیماری می شود.

سولفات باریم در برونکوگرافی ( نایژه نگاری ) و یا مکیدن و تخلیه ریه ها ( آسپریشن ) که منجر به فرم های گرانولومایی شده نیز کاربرد دارد.

در صورت وجود ویتریت در باریت، محلول به دست آمده سمی بوده و عوارض مسمومیت آن شامل فلج و قطع فعالیت های کلیه هاست.