در بین مواد معدنی، کانی های صنعتی به وفور در داروسازی به صورت ماده موثر دارویی یا پرکننده به عنوان عامل تعلیق، رقیق کننده، چسباننده، متلاشی کننده، افزایش دهنده ویسکوزیته و نظایر آن مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از کانی های صنعتی پرکننده در صنایع داروسازی، به علت خنثی بودن و خواص فیزیکی منحصر به فرد آنهاست. مهم ترین خواص فیزیکی وشیمیایی کانی های مورد استفاده در صنایع دارویی، واکنشهای سطحی مانند تورم، ظرفیت جذب اسید و قابلیت حل شدن آن ها در آب و اسید است. از جمله کانی های صنعتی دارویی می توان به باریت و نمک های باریم، بنتونیت، بروبورات ها، برماین، کلسیت، ژیپس، منیزیت، پتاس،هالیت، تالک و نظایر آن اشاره کرد.

نحوه عملکرد باریت در صنعت داروسازی به عنوان محیط تباین آزمایشهای اشعه ایکس است (محيط تباين راديوگراف كيي شامل عناصري با عددهاي اتمي بالاست كه اشعه ایکس را جذب كنند.) پس از انجام عملیات عکسبرداری برای خارج شدن سولفات باریم از بدن، باید مایعات به میزان زیاد مصرف شود زیرا باقی ماندن این ماده معدنی در بدن عوارضی همچون انسداد روده، یبوست، تحریک صفاق، سوراخ شدن روده را دارد و در مواردی منجر به مرگ می شود. سولفات باریم در برونکوگرافی (نایژه گرافی) و یا مکیدن و تخلیه ریه ها (آسپریشن) که منجر به فرم های گرانولومایی شده نیز کاربرد دارد همچنین سولفات باریم به سیمان های مربوط به ساخت استخوان های مصنوعی و گچ دندانپزشکی اضافه می شود.

باریت خوراکی یا مورد استفاده در صنایع دارویی باید با توجه به استانداردهای مورد قبول کشور سازنده، تولید شود. استاندارد سولفات باریم مصرفی در صنایع دارویی ایران، USP (داروسازی ایالات متحده آمریکا) است. در این استاندارد حداقل عیار سولفات باریم 97.5% و حداکثر میزان فلزات سنگین نظیر سرب و روی ppm 10؛ بیشترین میزان سولفیدها (سلستین، گالن، اسفالریت و موارد مشابه) کمتر از ppm 0.5؛ آرسنیک کمتر ازppm 0.8 و نمک های باریم قابل حل (کلرید باریم) حداکثر 0.001 درصد بیان شده است.